Tags

,

Κείμενον

1 Κύριε, τίς παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου; Ἢ τίς κατασκηνώσει ἐν ὄρει ἁγίῳ σου;
2 Πορευόμενος ἄμωμος καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην, λαλῶν ἀλήθειαν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ,
3 ὃς οὐκ ἐδόλωσεν ἐν γλώσσῃ αὐτοῦ οὐδὲ ἐποίησε τῷ πλησίον αὐτοῦ κακὸν καὶ ὀνειδισμὸν οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ τοῖς ἔγγιστα αὐτοῦ.
4 Ἐξουδένωται ἐνώπιον αὐτοῦ πονηρευόμενος, τοὺς δὲ φοβουμένους τὸν Κύριον δοξάζει· ὁ ὀμνύων τῷ πλησίον αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀθετῶν·
5 τὸ ἀργύριον αὐτοῦ οὐκ ἔδωκεν ἐπὶ τόκῳ καὶ δῶρα ἐπ’ ἀθῴοις οὐκ ἔλαβεν. Ὁ ποιῶν ταῦτα, οὐ σαλευθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.

 
Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοσις

1 Κύριε, ποῖος εἶναι ἄξιος ἔστω καὶ ὡς φιλοξενούμενος νὰ παραμείνῃ εἰς τὸ ἐπὶ γῆς κατοικητήριόν σου; Ἢ ποῖος θὰ θεωρηθῇ ἱκανὸς νὰ στήσῃ τὴν σκηνήν του εἰς τὸ ἅγιόν σου ὄρος καὶ εἰσερχόμενος εἰς τὸν ναόν σου νὰ λατρεύσῃ πρεπόντως τὴν μεγαλειότητά σου;
2 Ἐκεῖνος ὅστις συμπεριφέρεται καὶ πολιτεύεται μὲ ἄμεμπτον διαγωγὴν καὶ ἐργάζεται τὴν τελείαν ἀρετήν, τοῦ ὁποίου τὸ ἐσωτερικὸν κυριαρχεῖται ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν, ὥστε αὐτὴν εἰλικρινῶς νὰ ἀγαπᾷ καὶ αὐτὴν πάντοτε ὡς περίσσευμα τῆς καρδίας του νὰ λαλῇ.
3 Ἐκεῖνος εἶναι ἄξιος νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος δὲν ἔπλεξε δόλους μὲ τὴν γλῶσσαν του, οὔτε ἔκαμε ποτὲ κακὸν εἰς τὸν πλησίον του καὶ δὲν ἐπεριγέλασε τοὺς ὁπωσδήποτε ἀτυχοῦντας ἀδελφούς του, οὐδὲ διέδωκε δυσφημίσεις καὶ ἀτιμωτικὰς κατηγορίας καὶ διαβολὰς κατ’ αὐτῶν.
4 Θεωρεῖται ὑπ’ αὐτοῦ ἀνάξιος προσοχῆς καὶ συναναστροφῆς καὶ ἐστερημένος τιμῆς καθένας ποὺ πονηρεύεται καὶ πράττει τὸ κακόν, ἔστω καὶ ἐὰν εἶναι πλούσιος καὶ κατὰ κόσμον ἔνδοξος καὶ ἐπιφανής, σέβεται δὲ καὶ τιμᾷ μόνον τοὺς φοβουμένους τὸν Κύριον, ἔστω καὶ ἐὰν εἶναι οὗτοι πτωχοὶ καὶ κατὰ κόσμον ἄσημοι. Ἐκεῖνος θὰ γίνῃ δεκτὸς εἰς τὸ κατοικητήριον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος δίδει ἐνόρκους ὑποσχέσεις εἰς τὸν πλησίον του καὶ δὲν τὰς ἀθετεῖ, ἀλλὰ μὲ φόβον Θεοῦ παραμένει πιστὸς εἰς τοὺς ὅρκους του.
5 Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν ἐξεμεταλλεύθη ποτὲ τὸν πτωχὸν εἰς τὴν ἀνάγκην αὐτοῦ, ἀλλ’ ἐδάνεισεν ἀτόκως τὰ χρήματά του καὶ δὲν ἔλαβε ποτὲ δῶρα διὰ νὰ βλάψῃ καὶ ἀδικήσῃ τοὺς ἀθώους. Ἐκεῖνος ποὺ πράττει αὐτά, θὰ παραμείνῃ αἰωνίως ἀσάλευτος καὶ ἀκλόνητος ἐν μέσῳ οἱωνδήποτε προσβολῶν καὶ κινδύνων.

 
Τὸ Ψαλτήριον
τοῦ Προφήτου καὶ Βασιλέως Δαυΐδ,
μετὰ συντόμου ἑρμηνείας
ὑπὸ Παν. Ν. Τρεμπέλα

Ἀδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ»
Ἔκδοσις εἰκοστὴ ὀγδόη
Ἀθῆναι 2009